Examen

liefdesinnovatie

Dus. Ik was gezakt voor het examen. Enorm. Terwijl ik alles uit de kast had gehaald om de examinators ervan te overtuigen dat verwondering, liefde en aandacht wezenlijke ingrediënten zijn voor innovatie bleef het hangen in hoeveel het in geld opleverde, en wie dan mijn opdrachtgevers waren, en wat ik dan PRECIES deed.

De tweede keer had ik mij minder goed voorbereid.
Natuurlijk had ik mijn verwonderwinkel meegenomen, en een soort folder (uniek oplage natuurlijk), maar in tegenstelling tot mijn eerste examen liet ik de verwonderwinkel dicht. En  vertelde ik over hetgeen niet in woorden te vatten is.

‘Hoe is het mogelijk dat ik zover van mijzelf ben geraakt’, dacht ik, maar ik zei het niet. Hoe kan ik nou uitleggen wat dankbaarheid en verwondering is. Waarom aandacht wezenlijk is, evenals liefde.

Ik ging naar de andere kamer (waar de examinators zaten), omdat ik contact wilde. Echt contact, ik wilde hen aankijken. Voelen en afstemmen. Ik hield op met antwoord geven en stelde vragen over verwondering en juist toen ik bij 1 iemand iets van een vonk van nieuwsgierigheid zag besloot ik het erbij te laten. Het is mooi geweest. En zo verliet ik de prachtige ruimte, dankte de examinatoren voor hun tijd en ging op weg met mijn huiskamer van 1×1 vierkante meter. Ze wisten vast niet dat ik verse koffie had gemaakt van onwijs lekkere bonen, vers gemalen.

Wat een droom.

En zo na mijmerend in de ochtend dacht ik dit.
Overhoren.
Examen.
Logisch dat een examen niet werkt. Ex- Amen. Je stopt als het ware de dankbaarheid. Je maakt een pakketje kennis tot een weten-schap wat vervolgens maar moeilijk in beweging komt.

Ach en doet het ertoe? Uiteindelijk gaan allemaal weer naar waar we vandaan komen en komen we misschien wel tot besef; Ik ben jij en jij bent ik. En samen een wij. En jullie? Jullie? JULLIE!

Dat was ik ook gewoon.

Lachen zeg.
Ben ik toch weer mijn eigen examinator. Nou in het vervolg alleen maar open vragen en liever geen antwoorden…:-) Of van die mooie dansen vanuit het hart. Van die fijne klanken uit de kern van je ziel. Dat.
Dankbaarheid.
Dank.

Dankjewel voor het lezen!