Ontluikende wensvensters

Het gebeurde me vorig jaar in een museum dat ik onwies geïnspireerd raakte door gezichten. Hun blik, oogopslag. Welke verhalen schuilen er achter deze vensters? Welke wensen? Dromen? Gedichten? Het begon met dame drie, zij had zulke grote ogen met zoveel diepte. En toen hoorde ik mezelf een vraag stellen: “Mag ik een foto van je maken?”

Het mocht en ik mocht de foto ook gebruiken. Fotograferen kan ik niet zo goed maar ik kan wel kieken.

Dus kiek.
Kiek dus.

En dan vraag ik mezelf af, kan het zo zijn dat elke keer als je met je ogen knippert er een stukje droom, wens of verlangen ontluikt?