Het kader

En zo was ik in mijn sas met mijn voorbereiding voor de workshop. Ik had foto’s geselecteerd ter illustratie van mijn werkwijze en ik had zeefdrukken gemaakt voor inspirerende interacties en die ook nog subtiel de rode draad vasthouden in mijn verhaal.

De workshop ging goed! Ik kon mensen bewegen om stil te staan bij hun ei-gén, talent en waarde.

En toch, toch knaagt er iets en meer van dat iets. En dat heeft te maken met plaatsbepaling, ontdekte ik later die dag, toen ik het prachtige labyrint liep in Nijmegen. “Wat is mijn vertrekpunt, wie ben ik, wat doe ik, en wat is mijn uitzicht?” Een kader is belangrijk want het schept:

1) Duidelijkheid
2) Veiligheid
3) Ruimte voor reflectie

Kijk maar naar sprookjes en mythes, naar sagen en legenden. Er wordt altijd veel tekst besteed aan de plaats en wel zo dat je word uitgenodigd om “ter plaatse” te zijn. Dat je het voor je ziet. Dat je weet waar de ander “zit” en niet zo hoeft te zoeken.

In plaats van het kader te beschrijven, beschrijf ik vaak waar ik naartoe wil en daar wil ik jou dan in meenemen. Maarrrrrr… jouw uitzicht, jouw route verloopt natuurlijk heel anders dan mijn route! Ik kan jou niet dicteren waar je naartoe moet! Nu doe ik dat vriendelijk en zacht, vol inspiratie en tinteling maar mijn ondertoon is stellig, zonder overleg of enige vorm van interactie. Want DIE kant wil ik op!

Zo gaat dat ook in het leven buiten de workshops. Daar waar ik sta vind ik niet belangrijk omdat ik zo vaak vertrek. Ik vind het fijn om telkens een andere plek te onderzoeken en het irriteert me als mensen er proberen achter te komen wat ik dan “precies” doe. En uit angst om mijn verhaal kwijt te raken ben ik heel stellig waardoor …..
mmmm

Sjonge.
Au.
Mooi ook.
Au.

Ik ga terug naar het begin: “Beweeg jezelf om (terug te gaan), om stil te staan bij verwondering”. En, Innoveer vanuit jouw Kader…

En dan dit kader: De rijkdom van reflectie. Mooie titel van een nieuwe workshop…