Jongleren

Naast de kleuterschool en veel Vipassana cursussen is het half jaar vrijwilligerswerk in Engeland, de beste opleiding die ik heb gehad. Sjonge wat heb ik daar veel geleerd van organisaties, dienstbaarheid, eigenheid, sfeer en mezelf.
Ik heb daar leren jongleren, figuurlijk en

Letterlijk.

Het plaatsje Hunstanton ligt aan zee en bij warm weer bruisde het van creatieve energie op zo’n groot grasveld aan de boulevard. Straatkunstenaars jongleerden erop los. Het is de sfeer wat mij raakte. De kleding die ze droegen. Het samenzijn en hun kunst. Ik proefde avontuur, inspiratie! “Dat wil ik ook!!!”

De coördinatie en de motoriek miste ik volkomen, jongleren is moeilijk! En zo hield ik er al snel mee op en miste ik de aansluiting met deze groep omdat ik dacht dat jongleren de sleutel was. (……, ……… )

Inmiddels, meer dan 20 jaar later, heb ik het jongleren weer opgepakt. Het komt door een management cd over Peter Drucker die ik 2x per dag beluister als ik naar Assen ga. Hij zegt zoiets als: “Zelfs de beste circusartiest kan niet continu alle ballen in de lucht houden”, waarin hij zegt dat je moet leren focussen.

In navolging van het ‘dienblad’, ‘de plan(t)’ en de ‘ik-ben-mijzelf-trouwjurk’ begint jongleren mijn nieuwe business model te worden.

Jongleren is bewegen, een raamwerk visualiseren waarbinnen je de ballen kruislings naartoe gooit… Focussen op het totaal en voelen hoe elke bal een onderdeel is van het totaal. Jongleren is oefenen, oefenen, oefenen.
Oefenen. Oefenen. Oefenen. Oefenen.

Jongleren is mijn nieuwe metafoor. Vanuit een stevige gronding, een raamwerk maken wat telkens in beweging is, afhankelijk van de plaats waar je bent.
Hier is nog veel meer over te zeggen, natuurlijk. Maar hé, jongleren is vooral ook aan de “break”, een pauze pakken om het geleerde de volgende keer nog beter in de praktijk te brengen.