ReBUS

Deze foto’s zijn van 6 jaar geleden. De auto die ik in dit blog beschrijf gaat over mijn blauwe polo. En de bus die ik beschrijf… precies:-)

Ik wist niet of ik nog wel terugkwam in Meppel. Het was gewoon hartstikke spannend onderweg, mijn stuur wat steeds meer bibberde, een gek geluid linksvoor. En ik hoorde een sirene, dus ik extra gefocused aan het rijden, maar kijkend in de achteruitkijkspiegel (mooi woord!) geen enkel dienstverlenend voertuig. Huh? “Nou, dan zal het wel in de muziek zitten denk ik”, en ik draai de muziek naar stilte. De sirene blijft de rest van mijn reis.

Ik blijf achter een vrachtwagen hangen en ik klop liefkozend op het dashbord. “Je doet het hartstikke goed, breng je me thuis?”, “Alsjeblieft?”.

De volgende dag ga ik met de trein&fiets naar mijn werk. De auto mag overnachten in de garage en krijgt 2 nieuwe voorbanden. Vooral in die linker zit een enorm ei. “Daar kan je echt de snelweg niet mee op, levensgevaarlijk”.

Trein&fiets is een hele andere energie. Alsof je op vakantie bent. In Assen ontmoet ik een meneer die ik ooit heb gevangen in mijn eerste retourtje verwondering. En voor wiens broer ik ooit een klus mocht doen. (Daar is een heel mooi filmpje van, gemaakt door Thijs Kwakernaak,).
Hij vraagt me hoe het gaat met mijn bus… daar was jij toch mee bezig, met een Citroen, was het niet?
Nou.
En dan breekt mijn klomp (mooibalendatikdieklompenallemaalhebverbrand,wantohhhhh!)  Hoe kan dat nou? Hoe kan dat NOU? Hoe is het mogelijk, dat ik gisteren besluit om een nieuwe actie te zetten in het project Rébus, en hij erover begint, alsof het de dag van gisteren was, alleen was het zes jaar geleden…

Eerst (hoeveel daarmee verloren gaat hé, eerst de afwas doen, eerst de boekhouding op orde, eerst een opleiding volgen, eerst kennis vergaren en de zo…) maar eerst eens wat hobby’s reduceren, voordat ik er een hobby bijneem. Edoch en toch… ik heb al een zeer wijze man gevraagd… En hij heeft onwijs veel ervaring met auto’s en RéBUSsen. En hij wil me helpen, ik hoef alleen maar te bellen. Maar dat is voer voor een ander blog.