Dromen en discipline

Sinds een week droom ik hardop. Wakker. Op een groot vel dubbelgevouwen papier plak, kleur en teken ik erop los. Heerlijk is het. De magie van lippenstift op kunnen doen met 1 enkele rode lijn….

Een tijdje geleden dacht ik dat mijn dromen op waren. Nou ja, ik had er nog eentje en daar zat totaal geen energie in. Ik was mezelf vooral aan “het leren” hoe ik mijzelf “anders” kon maken. Nog een workshop hier en nog eentje daar om mijn gevoel van leegte te vullen wat deze droom mij gaf. Totdat iemand mij het inzicht gaf dat dit geen droom was, maar een verlangen, en dan ook nog eens een verlangen wat helemaal niet van mij is!
“Want krijg je daar energie van?”
“Voelt het als een waarheid van jou?”
“Is dit écht een droom van jou?”
Nou, 3x nee!!!
Dezelfde avond nog kon ik mij verbinden met die heerlijke positieve energie die verantwoordelijkheid nemen voor je eigen dromen in zich dragen. Met direct helderheid.

Dansen, mediteren en kunst, gelinked aan focus, verwondering en reflectie. Daar zit energie in. Met een sfeer van positiviteit en inspiratie.

Wat ik bemerk is dat je dromen leven om discipline vraagt. Bereid zijn om bewust stil te staan om via hand-vaardige activiteit je onbewuste te laten spreken (en om je daar bewust van te worden). Dat kan via meditatie en visualisatie. Door een wandeling, een douche, een vakantie of op de fiets van A naar B. Om te durven in het “niets” te stappen. De niet-vorm waardoor je wel-vorm zich kan ontvouwen (mooi he, vandaar die tekeningetjes. De eerste afbeelding is de nietvorm, wat veel interessanter is dan de welvorm.). En als wonderen zich aandienen, dan zit je op de goede weg.

Nou en dat door een detail van mijn droom-courant. Lekker hoor. Ik merk dat ik nog niet zo goed durf om helemaal ‘los’ te gaan in dat filosoferen want het is natuurlijk vage shit wat ik schrijf. Maakt niks uut. Oefening baart kunst. Dat is misschien wel hetzelfde als de discipline van dromen.