Intenties per post

Gewoon een superbelangrijk moment in mijn leven doet zich voor en ik vergeet gewoon wie ik post heb gestuurd. Het waren vier mensen, en ik weet er nog drie. En de vierde… geen iedeeeeeeeeeee…. Nu had ik het wel ergens op geschreven, op een kladje… maarrrrrrrrr…
En op zich is het niet belangrijk, ware het niet dat ik per post (onbewust) een superbelangrijke intentie deelde. Op zich verstuur ik wel vaker post, heel geregeld zelfs, maar nu. Nu was het anders.

Nou ja zeg. Zo doe ik dat dus. Een “ietsje” superbelangrijk maken en het daardoor buiten mezelf plaatsen, waardoor ik mezelf “kwijt” raak en kan gaan zoeken. Dat is een hobby denk ik omdat ik dan zoveel kan ontdekken en vinden en bewustworden en verbinden en associëren en bij elkaar verzamelen, totdat.

Ja. Totdat.