Kringloopje pakken?

Terwijl ik een verloren gewaande cd opzet besluit ik dat mijn atelier is opgeruimd voordat de cd is afgelopen. Het is nodig want ik heb een fijne opdracht en deze moet zaterdag klaar zijn. En als iets af moet, dan gebeurt het, dan ontspruit ik van idee en ontluikende nieuwe projecten. Een opgeruimd atelier helpt me zodat ik mij niet af kan laten leiden…

Ik verdwaal vrijwel direct in een fijn educatie-inspiratie project wat Lotte (stagiaire) en ik gisteren hebben rondgemaakt; in een artikel over elementen, in letterstempels en stempelkussens.

En zo schrijf ik nu dit blog terwijl muziek de achtergrond siert. Ik vraag ik me af: “zou dit het laatste nummer zijn van de cd?”

Opruimen, is terug naar de eenvoud, grip op je leven krijgen. Echt!

Ik hou niet van opruimen. Dus die eenvoud is in mijn leven ver te zoeken.

Ik maak een foto van de restjes rafels op de tafel. En ik maak nog een foto van de rafels maar dan geordend. En ik maak er nog een, maar dan de rafels vastgenaaid. “He, wat lekker om te doen”, denk ik. En terwijl ik zo lekker doe, ontstaat er van alles om me heen. (de rest van wat er gebeurde laat ik achterwege anders wordt het zo’n rommeltje in dit blog).

Ik glimlach hard. Heerlijk! Afval vermaken toe een inspirerend product waardoor het mij doet stil staan. “Of het nut heeft?”, Nou ja… het is leuk!

En ik bedenk me; Hoe mooi zou het zijn als we de enorme overvloed aan “afval” materie kunnen reduceren tot inspiratie. De papiertjes die achteloos zijn weggegooid en de straat bezielen met oppervlakkigheid gebruiken voor schoonheid en kunst. Stel toch voor dat ieder een eigen recycle bedrijfje heeft, een eigen kringloop in gang zet van materiaal wat ergens “over” is en wat dan ergens anders ingezet kan worden?

Jezelf aanzetten tot verwondering door stil te staan. Je te verbinden met een nieuwe mindset. Van afval naar inval. Dat is vast een afkorting van inspiratie, verwondering, aandacht en liefde.

Zo.

Ik ga even een kringloopje pakken. Kan nog net.