Plakbandje

Tot mijn schrik kwam ik erachter… Ik deed iets in beeld en het was niet van mij!! OhholyShit! (hoe zou dat eruit zien? Holy shit?) (deze vraag is niet van mij maar heb deze opgedaan bij Yoyo) En ik was er zo blij mee!!!  en had het ook zelfverzonnen kunnen hebben (mooi woord, ver-zonnen), maar dat was niet zo. Jolanda maakt zo’n mooi werk! Ze verbind de dingen als geen ander, ze danst gewoon een beetje, heel geconcentreerd. En dan doet ze vaak zoiets, een zeefdruk combineren met een ander materiaal, zoals bijvoorbeeld een plakbandje. Super poetisch. Nou… snap je?

Onbewust had ik iets van haar overgenomen. Ze zag het maar zei er niets van. Toen ik er weken later zelf achter kwam, op zo’n moment dat je beter kan slapen, heb ik haar de volgende dag gebeld.  Ze zei dat het niet erg was, want zo gaat dat soms, dan doe je iets en…. Phew, nou wat een fijne reactie.

We hebben het er nog wel eens over, want als je zo houdt van dezelfde dingen, thema’s, mind-matters, zowel in beeld als taal dan is het goed om scherp te blijven. Onbewust, bewust scherp. Echter, het moet het spelen niet in de weg staan.
Het is goed om regelmatig het stoepje schoon te vegen zodat je elkaar kan versterken. Verruimen, inspireren!
Interessante materie vind ik dat.

Nou, plakband dus. (…hoe cool om positieve plakbandjes te maken… en her en der te plakken, vooral op plekken die wel wat inspiratie input kan gebruiken…). (bestaat er groen plakband eigenlijk? Organisch plakband?)

Vanmiddag ga ik ietsje eerder, plakbandjes van de zeefdruktafels halen. Een heel ander verhaal… . En een mooi verhaal ook, zoals Yoke mij ooit zo mooi spiegelde, ik heb een zeefdruk-ritueel. En daar heb ik altijd even tijd voor nodig. Daarover morgen misschien meer.