Post-bode

Eigenlijk is alles een soort van post.
We posten op Faceboek, instagram, what’s app, en al wat nog meer. We posten op onze plek om te checken of ons gedrag past bij wat gevraagd wordt, wat hoort. En we posten per post.

Ik vind post verrukkelijk leuk, het krijgen én het versturen van post. Afgelopen jaar kwam ik er helaas niet zo aan toe, maar, edoch, toch, en dus, bemerk ik dat er af en toe weer een snoepje van een poststuk op post gaat. Lekker met van die stempels enzo.

(Via Facebook kwam ik een beeldbriefschrijver tegen met wie ik 25 jaar geleden een postwisseling mee voerde. Echt fantastische post mogen ontvangen en zo leuk om elkaar dan weer te ontmoeten, al heb ik hem nooit in het echie ontmoet. Vind ik leuk, natuurlijk. #vindikhartstikkeleuk) (dit lijkt niet bij deze post te horen maar voor een Yvette van der Aa wel, omdat hij bij de start hoort van mijn postpassie)..

Afijn, op zoek naar een bepaalde foto om te posten op Facebook, verdwaal ik in de fotobieb en kom ik boven gaande tegen. Ik weet niet meer aan wie ik dit zeefdrukje heb gestuurd. Maakt niks uut, het gaat om de energie en de intentie. Het inspireert me om een vers blogje te schrijven,.

Allemaal alinea’s om te vertellen dat dit poststukje gaat over levensadem.

Levensadem kan je niet zien, je kan het niet vasthouden en niet vangen en toch is het overal. Levensadem is gelinkt aan alles, en aan niets.
Levensadem is het thema van “het feest van de Geest”, ik werd gevraagd om mee te doen en voor het eerst sinds lang ervaar ik adem om mee te doen aan een gemeenschappelijk kunstgebeuren.
Levensadem, daar gaat mijn werk over. Inspiratie!
Je passie leven, plezier maken, verbinding maken met je talent én leven naar je talent. Mogelijkheden matchen. Levensadem is niet te vatten, maar zij is zo belangrijk. Het is energie, intentie.

Ja het is de energie en de intentie.

Nou gisteren dus,
gisteren had ik een afspraak met een mede-exposant in Dwingelo. Kopje thee drinken, de ruimte ontmoeten van exposeren en de sfeer proeven. Ik kreeg een bode mee, een boekje met informatie over de kerk en de diensten. En dat vind ik dan leuk.

Zoek je het moraal van dit verhaal? Sorry die is er niet.

Echter, voor een Yvette van der Aa wel. Het groen gedrukte is een zeefdrukje, welke ik gemaakt heb toen mijn moeder is gaan hemelen als dankjewel voor de hij’s en zij’s die op de crematie waren, zo fijn! Echter, ik kreeg het niet gemanifesteerd. Ik kreeg het niet op de post.

Superinteressant als ik daar nu op terugkijk. Ik kreeg wel veel ver-weg-zaken gemanifesteerd maar dicht-bij-zaken… sjonge jonge, dat lukte voor geen meter.
En nu krijg ik weer wat ademruimte om de dicht-bij-zaken te manifesteren merk ik. Wat een verhelderende beschouwing zeg,… en inzichten. En dikke moraliteiten, voor een Yvette van der Aa dan.,

Dus.