Ruig respect

Soms heb je van die momenten dat je in een middag enorm veel leert. Dat alles wat er gebeurt voelt als een soort luchtbel en als die knapt je een douche vol inzichten over je heen krijgt.
De Fronikboerderij laat mij niet meer los. Wat een mooie plek om manangementtrainingen te geven, denk ik dan. Want alle managementboeken bij elkaar..!!! Linda (de dame die elke dag op de boerderij te vinden is en zorg draagt voor gezonde voedingsbodem) brengt het in praktijk. Zij verbind, geeft vertrouwen en veiligheid aan mens en dier. Zij verstaat de kunst om iedereen op een ontspannen manier met elkaar samen te laten werken.

Zoals elke gemeente graag buurtparticipatie wil bewerkstelligen… Bij de Fronikboerderij gebeurt dat dus op een natuurlijke manier. De identiteit van deze buurt wordt bepaald door deze boerderij wat blijkt uit de verkoopfoto’s van de huizen die in deze buurt staan, waar de Fronikboerderij altijd bij opgezet wordt.
Met het minimum aan middelen wordt het maximale bereikt en met enorm veel enthousiasme door een groot team aan vrijwilligers, en iedereen is welkom. Op goed vertrouwen kan je daar alles pakken wat je wilt, afrekenen doe je zelf, je gooit het geld door de brievenbus….

Vraag is; ga je voor het geluk? Of voor het geld? Ga je voor de natuur (want er nestelen daar zeldzame vogels als de roerdomp en de grutto), of voor een nieuw te creëren cultuur van dure villa’s? Of ga je voor beiden? Kan dat eigenlijk beiden?

In gesprek met Junita en Janou aan de houtkachel, wordt openluchthuizen genoemd. Ruig zonder opgelegde regels maar wel met respect voor elkaar. Gebruik maken van elkaars ervaring en expertise, vertrouwen hebben dat ieder zijn/haar taak goed uitvoert, je niet bemoeien met wat de ander op zich heeft genomen. Terwijl de dag verdwijnt in de avond, voel ik me steeds meer ontspannen. Steeds meer thuis. En sjonge, het is een voer voor een ander blog, maar kinderen zijn zoveel wijzer dan volwassenen.