Streepjescode

“Goed bezig!!! Zal ik je helpen?”, roept een passante terwijl ze zich bukt en mee papier raapt.
Twee tellen; een twee, wil ik haar in de waan laten dat ik inderdaad goed bezig ben, …

Drie, … “nou, het is puur egoistisch want kijk hoe mooi de streepjescode een tekening achterlaat op het papier”, roep ik enthousiast, en hoe prachtig dit te gebruiken is als basis voor een zeefdruk, voor bijvoorbeeld zachte woorden en een plant. Ze ziet het niet en stopt direct met helpen.

Ogenschijnlijk, goed bezig, ruim ik de “tuin” op van de Albert Heijn.

Later aan het postloket (onwijs mooie poststukken heb ik vandaag gemaakt! echt te gek, met sponsorgeld!! tralala) 

“Zal ik dit voor je weggooien?” Vraagt de baliemedewerker, terwijl hij mijn dikke stapel verzameling streepjescodes pakt. Net iets te hard roep ik “NEE!”. Ik bloos er een beetje van en de baliemedewerker weet ook niet wat hij ermee aan moet.

Ik eigenlijk ook niet, want hoe kan ik nou duidelijk maken dat de stapel vieze papieren met gelekte streepjescodes zo mooi is omdat het zoveel mogelijkheden in zich draagt om iets te worden. Dat is toch te gek!
Zo zeg.

Vind ik ook nog een letter M. van Maken, mogelijkheden of ander moois.

Wat een rijkheid. Hoeveel geluk kan je hebben op een dag.