Tijd!

“IK ben leuk! Wie ben jij?”… dat is dus een methodiek om je eigen koers te ervaren. En zo al een aantal jaren bezig durf ik de angst en de haas steeds beter te woord te staan en te gaan staan voor het kuiken. Zo’n klein vogeltje geboren om te scharrelen en zijn eigen grond te ontdekken. Vol verwondering. Zo stel ik mij dat voor.

Afgelopen zondag was ik in Zwolle. Met de verwonderwinkel en de tralala-tosti-taart. Tassen vol fijn materiaal om mee te werken. Zoveel spul dat je een auto nodig hebt om te vervoeren… Alleen sinds augustus zijn wij autoloos.

En, dat bevalt best goed, want dan moet je oplossingen zoeken, hulp vragen.

En zo ging ik eindelijk in op een aanbod en durfde ik afgelopen zondag voor het eerst een auto te lenen… Vet spannend! “joh, de auto is van oma geweest, de auto is oud en heeft al veel deuken en… “, Oke, dat durf ik dan wel aan.

Het was rustig op de weg en zo op de snelweg rijdend, nam ik het dashboard onder de loep. En bleef mijn aandacht hangen op de rechtercirkel… “wat zou dat voor een cirkel zijn?” Vroeg ik mij af. Cijfers van 1 t/m 12… huh? heeft het iets met temperatuur te maken? met…? En zo zoekend  in mijn hoofd kwam ik er niet uit. Ik vond het maar raar… TOTDAT er iets kwam binnensijpelen… quartz… NEEE, oh… huh?! NEEEEEE het is een klok!!!

Dwaaaaahhhhhh… Echt hilarisch vond ik mezelf. Dat ik de klok niet herken omdat ik anders verwacht. Dat bewijst maar weer, ook de vorm van tijd is een mindset. Fijn voer voor het kuiken.