Tussenruimte

Tussenruimte.
De achtertuin van woorden.
De sfeer van een idee.

Natuurlijk is het belangrijk om in woorden te vangen waar jij je doel op hebt gezet en al helemaal als je een eigen bedrijf hebt. Maar wat nou als het doel in het ondefinieerbare zit, het onbenoembare. In de tussenruimte? Sommige zaken laten zich niet inkaderen. Want hoe omschrijf je verwondering in het bijzonder? Natuurlijk kan je het woord opzoeken en tadaa de definitie is daar. Maar draait het niet om de persoonlijke betekenis? Het gevoel, de emotie? Het plezier, de passie, de verwondering?

Tussenruimte.
Er hangt werk van mij bij de Tussentijd. Van Debbie Molhuizen. Zij voelt haarscherp aan waar mijn werk over gaat en kan het helder benoemen. Debbie is een persoonlijk ontwikkelaar en is een kei in het inspireren tot transitie. Mijn eerste kennismaking met De Tussentijd was toen ik post kreeg van Auk Russchen, een prachtige ansichtkaart met daarop de tekst: “Beweeg jezelf om stil te staan”. Wah! Een soortgelijke zin gebruikte ik op de site van de verwonderwinkel: “Beweeg jezelf om stil te staan bij verwondering”. Gaaf! Op dat moment niet verder gekeken maar kennis-making kwam snel genoeg toen ik via Harriet Kollen, werd uitgenodigd om mee te doen met het reizend boekfestival in de Tussentijd! Debbie ontmoet! En Marieke van Dam en Toos en vele andere w-inspirators. En Olga! die kan van die prachtige tekeningen maken wat direct de kern pakt!

De Tussenruimte. Dat laat zich moeilijk beschrijven. Het is waar de adem meer ruimte vrijmaakt voor verwondering. Een kruispunt van ontroering en verbinding. Het gevoel van raak. Adem, liefde, verbondenheid.

In september haal ik mijn werk weer op bij de Tussentijd. Wat was het fijn dat het bij Debbie onderdak mocht hebben! De Tussenruimte in de Tussentijd, waardoor ik in de Tussentijd meer Ruimte heb gekregen. Dankbare IK!

En die rode schoenen?